برای بار دوم و در کمتر از یک سال حمله تروریستی دیگری به شاهچراغ صورت گرفت که مطمئناً در کنار تقویت نظارتهای امنیتی و اطلاعاتی باید به فکر اصلاح قوانین و شیوه مدیریت اتباع بیگانه بود.
اکنون وقت آن است که بررسی کنیم آیا آسیب ارائه ندادن خدمات بانکی، مخابراتی و ملکی و همچنین ثبت اطلاعات افاغنه حاضر در ایران بیشتر است یا اینکه آنان را نسبت به این خدمات محدود نماییم؟
آیا اگر ما به آنان خدمات محدود و در چهارچوب ارائه داده و به وسیله آن بر اقداماتشان نظارت داشته باشیم بهتر است یا اینکه اجازه ندهیم از خدمات مرسوم بهره ببرند و زیر زمینی و بدون نظارت کار کنند؟
پس پیشنهاد میگردد مکانیسم موجود را تغییر داده و در راستای نظارت بیشتر بر آنان خدماتی از قبیل اجازه داشتن خط تلفن همراه، ثبت قانونی اماکن مسکونی و تجاری را به صورت قانونی ارائه دهیم.
آیا وقت آن نرسیده است که دستورالعمل مشخصی برای اجاره اماکن به اتباع بیگانه و خصوصاً افاغنه مدون شده به صورت جدی با بنگاههای املاکی که خارج از قاعده و دستورالعمل به اجاره ملک مسکونی به آنان اقدام میکنند برخورد کاملاً جدی صورت گرفته تا هرگونه اجاره غیرمتعارف و مشکوک به صورت سیستمی ثبت گردیده و در اختیار نهادهای متولی قرار گیرد.
آیا وقت آن نرسیده است که به صورت جدی طرح مهارت از مبدا مرزی در مورد افاغنه و اتباع خارجی اجرا شده و با ناقضان به شدت برخورد گردد که چطور علی رغم موانع فیزیکی و اطلاع و حتی مواجه با باندهای قاچاق انسان، اما باز اجازه ورود اتباع بیگانه را به اسم دلسوزی و متاسفانه دریافت رشوه به کشور می دهند.
چرا واقعاً باید به قول آن تبعه افغانستانی که گفت: کافیست چند میلیونی پول به شوتیها بدهیم تا آنها خودت و بارت را بدون هرگونه وارسی و سوالی به هر کجای کشور که بخواهی میرسانند حتی اگر از گلوگاههای بازرسی متعدد نیروی انتظامی باشد.
چرا باید اینقدر ورود قاچاق و مبادی غیرقانونی به کشور زیاد باشد که به راحتی بتوان با بهانه ای چون کوله بری انواع اسلحه و مهمات و حتی تجهیزات پیشرفته تروریستی را وارد کشور کرده و سبب ناامنی شد.
و چرا نباید این قوت قلب را به ماموران امنیتی و اطلاعاتی داد که میتوانند فارغ از بعضی حساسیتهای بیمورد دادسراهای انتظامی با هرگونه مظاهر جرایم خشن و مسلحانه به شدت برخورد کنند.
چرا دولت باید اجازه دهد به صورت غیر رسمی عمده بازارهای کشور و حتی همین شهر شیراز مانند میوه و تره بار، نساجی و آهن آلات در اختیار اتباع بیگانه بوده هزاران نفر از آنان در اطراف شهرهای بزرگ برای خود انبار و فروشگاههای چند هزار متری برپا کرده و در آنجا اسکان پیدا کنند و ضمن در اختیار گرفتن نبض اقتصاد شهری مخفیگاه خوبی برای تروریستها باشند.
**سید محسن هاشمی استاد دانشگاه