نیمه اردیبهشت ماه است و روز ملی شیراز،شهر تاریخ و دیار تماشایی،شهر شعر و شور و شعور!کهن دیارای بهشتی شیراز جنت طراز در اردیبهشت و بهار، دلفریبی و دلرباییها کند و دل هر مسافری را به سوی خود پرواز میدهد،شیراز،زیبا شهر جنوبی ایران با مردمانی از جنس نور و خلوص، خونگرم و با صفا و شهره آفاق و انفس است.
شیراز کجاست؟!دیار گنبد های سبز و فیروزه ای،سومین حرم اهل بیت (ع) است یا مُلک سلیمان؟!دیارشعر و ادب و دارالعلم ایران است یا پایتخت فرهنگی و شهرجهانی هنر ؟!آری اینجاشیراز،بهترین شهر جهان!باید شیراز باشی و آن هم به موسم اردیبهشت تا در کنار حافظ و عارفانه ها و در جوار سعدی و عاشقانه ها در باغ و بوستان دلگشا و ارم،یا در جهان نما باشی و در باغ عفیف آباد آن!باید این روز و در اردیبهشت از عطر و بوی خوش نارنجهای نارنجستان قدم قدم زنان بروی تا ارگ کریمخان و از انجا به دروازه قرآن!راستی یادتان باشد به شیراز که می آیید نکند مسجد نصیر الملک و بازار وکیل،خانه زینت الملوک و حمام وکیل، عمارت کلاه فرنگی و بازار وکیل، آب انبار و قلعه کریمخانی را ندیده باشید و ترک دیارشیراز کنید!
*آی مسافران همیشه منتظر شیراز؛بهوش!
نکند زیارت گنبد و بارگاههای نورانی شاهچراغ و برادران،دیگر امامزادگان مدفون شهرمان شیراز،دیدن دارالسلام و گلزارهای شهیدان شهرمان را ره توشه سفر پرخیر و پرخاطره شیرازتان نکنید؟!شیراز آمدن و دیدن سرای مشیر و باغ گلها،مسجد جامع عتیق و مسجد وکیل، ساعت گل و باغات قصردشت وچمران، آرامگاه خواجو و گهواره دید،چهل تنان و هفت تنان و خانه های تاریخی اش واجب است!.دو قدم آن طرف تر از شیراز ما تخت جمشید است و نقش رجب،نقش رستم است و پاسارگاد،نکند به شیراز بیایید و دیدن این همه اثار تاریخی و باستانی را از یاد ببرید؟!
*فکری به حال مستی و مدهوشی شیراز دیده ها بکنید!
به شیراز که آمدید فکری به حال مستی و مدهوشی از بهار نارنجها کنید، فکری برای مات و کیش شدن از دیدن سروها و صنوبرها و غرق در تماشای چنارها و این همه زیباییهای بهار و اردیبهشت شیراز کنید!شیرازِ ما شهر عشق است و سرزمین گُل!همه روز از بهارِ آن زیبا،شیراز وسعتی همطرازبا ایران وجهانشهر عاشقانه های من و توست!بیا و نظاره کن گلهای رُز، محمدی،نرگس،بابونه و شب بوهای شیراز را.
*شهر شعر و شاعری،شهر عشق و دلبری!
وَه که چه زیبا خطه ایست این شهر راز،شهر شعر و شاعری،شهر عشق و دلبری،شهر تاریخ، فرهنگ و هنر،شهر خوبانِ ادب!
استاد سخن سعدی شیرازی، در اوصاف شیراز،چه نکو میگوید:«چه شام و چه مصر و چه برّ و چه بحر، همه روستایند و شیراز شهر!”چه نیکوتر از او ،لسان الغیب، حافظ شیرازی چنین میسراید:
خوشا شیراز و وضع بی‌مثالش.
خداوندا نگه دار از زوالش
به شیراز آی و فیض روح قدسی
بجوی از مردم صاحب کمالش
شاعر ملی ملک الشعرای بهار که در فصل بهار و در اردیبهشت بهاری به شیراز آمده بود پس از اتمام سفر و برگشت به تهران، از جان و دل و از سر دلتنگی برای شیراز چنین سرود:
بود آیا که دگر بار به شیراز رسم؟
بار دیگر بمراد دل خود باز رسم؟
هست راز ازلی در دل شیراز نهان.
خرم آنروز که کس بر سر آن راز رسد
بر سر مرقد سعدی که مقام سعداست
بسته دست ادب و جبهه قدمساز رسم
همت از تربت حافط طلبم وز مددش
مست و مستانه بخلوتگه اعزاز رسم
فریدون مشیری شاعر احساسها،در تعریف جانانه از شیراز چنین گوید:
هر که بیند همچو من شیراز را فصل بهار
میزند بی شک از اینجا پشت پا بر هر دیار
آن بهشت جاودان شیراز میباشد که باد
مُشک تر می‌آورد با خود ز هر سو بار،بار
۱۵اردیبهشت روز ملی شیراز را گرامی داشته و این مناسبت مهم را بعموم هموطنان عزیزمان بویژه شیرازیهای میهمان نواز و باصفا خجسته و شاد باش عرض مینمایم.
**سيد محی الدین حسینی ارسنجانی
شیراز پژوه؛روزنامه نگار