صادق زیباکلام، تئوریسین نخبه(!) جریان اصلاحات در تاره ترین تحلیل خود گفته است که اصلاح طلبان و اصولگرایان میانه رو به دلیل عدم تغییر شرایط در انتخابات مجلس شرکت نخواهند کرد!
ادعای بامزه زیباکلام در حالی است که هم اصلاح طلبان و هم اعتدالیون و هم طیف لاریجانی از چندی پیش فعالیت انتخاباتی خود را آغاز کرده اند. حتی روزنامه شرق اظهارات حاشیه ساز ظریف در کلاب هاوس را بخشی از پازل انتخاباتی دانسته بود؛ رویه ای که قبل تر از آن توسط ربیعی، جهانگیری، جنتی و حتی خود روحانی پیگیری شده بود. حتی از دل اغتشتشات پائیز گذشته هم مباحث انتخاباتی از سوی اصلاح طلبان پیگیری می شد.
گفتنی است خود زیباکلام در مقاطعی به کاهش مشارکت انتخاباتی به دلیل عملکرد هشت ساله روحانی اذعان کرده بود. وی همچنینی ماجرای مسها امینی را صرفا یک بهانه دانسته بود که ممکن بود اغتشاشات با بهانه دیگری شروع شود.
این چهره اصلاح طلب همچنین با یک تحلیل متوهمانه (ناشی از بی اطلاعی یا خباثت) که فقط حامیان حاکمیت پای صندوق ها خواهند آمد و اقشار تحصیل کرده در انتخابات شرکت نخواهند کرد، هم به رای دهندگان و هم به مردم حامی نظام مقدس جمهوری اسلامی اهانت کرده است.
البته که برخی از همین چهره های بی سواد یا کم سواد پدران و مادران شهیدانی هستند که عزیزان خود را در راه امنیت این کشور تقدیم کردند تا اصلاح طلبانی نظیر زیباکلام بتوانند خزعبلات خود را تحت عنوان تحلیل یک استاد دانشگاه(!) به جامعه ارائه کنند. افرادی که به راحتی دم از شراب خواری می زنند و در رسانه‌هایشان از برهنگی و سگ بازی دفاع می کنند.
زیباکلام همچنین برای انتخابات ترکیه اصطلاحا غش و ضعف کرده در حالی که ترکیه از جمله ۲۷ کشور دنیا است که رای دادن در آن اجباری است و در صورت عدم مشارکت در انتخابات برای مردم جریمه و محرومیت از حقوق اجتماعی در نظر گرفته شده است. سال 88 در ایران مشارکت انتخابات ریاست جمهوری با نصاب 85 درصد ثبت شد اما اصلاح طلبان با اسم رمز تقلب در قالب یک فتنه پیچیده صهیونیستی علیه رای ملت شوریدند.
*در سطح کلان کشور و در شهرهای بزرگ بعید است که مردم، به ویژه اقشار تحصیلکرده، خیلی در انتخابات شرکت کنند.
پایگاه اجتماعی حکومت در این انتخابات شرکت می‌کنند. اما بعید است در بخش هایی از جامعه استقبال بالایی از انتخابات وجود داشته باشد.
*مثلا در تهران احتمالا با مشارکت پایینی در انتخابات رو به رو خواهیم بود. و انگیزه بالایی برای شرکت در انتخابات مجلس شکل نمی گیرد. به عنوان مثال اگر در تهران با لیست نمایندگانی مثل جبهه پایداری مواجه باشیم میزان مشارکت مردم پایین خواهد بود و همان ده تا پانزده درصد از حامیان خودشان به این لیست رای می‌دهند.
*به نظر من اصلاح‌طلبان در انتخابات شرکت نخواهند کرد. حتی اصلاح‌طلبانی همچون کارگزاران و حزب عدالت و توسعه و… امکان شرکت در انتخابات را پیدا نخواهند کرد. اصلاح‌طلبان شناسنامه‌دار که به صورت رسمی در انتخابات شرکت نمی‌کنند و بعید به نظر می‌رسد که سایر اعضای این جریان هم امکان شرکت پیدا کنند.
*نه من فکر می‌کنم اصولگرایانی که تحت عنوان اصولگرایان معتدل و میانه‌رو شناخته می‌شوند، وارد انتخابات نمی‌شوند. افرادی همچون لاریجانی و باهنر و احمد توکلی و… شاید به طور علنی اعلام نکنند، اما در این زمینه فعالیتی نکرده و احتمال دارد که در انتخابات فعال نشوند.
*ترکیه از نظر دموکراسی دهها سال از ایران جلوتر است؛ درحالی که با ما شروع کرد. در ترکیه به رغم قدرت آقای اردوغان، نظام به قدری قدرت دارد که اردوغان را به چالش کشیده و او را مجبور کرده که باید پای صندوق بیاید. اردوغان با چشم خودش دید که حداقل 45 درصد از رأی‌دهندگان مردم ترکیه با او موافق نیستند. آقای اردوغان که امروز رئیس‌جمهور شده، با آقای اردوغان قبل متفاوت است، زیرا نارضایتی را دیده است و چاره‌ای ندارد که تغییراتی را به وجود بیاورد. اما بدبختی ما این است که با وجود دیدن نارضایتی، حاضر نیستیم تغییراتی را اعمال کنیم. به همین دلیل ایران 1402 با ایران 1372 و 1382 فرقی ندارد. تفکری که در سال 1402 دارند همان تفکری است که در سال 92 داشتند. نمی‌توانند تغییراتی را با مشاهده نارضایتی در جامعه اعمال کنند.
*بعد از ماجرای «زن، زندگی، آزادی» من تصورم این بود بخشی از حکومت بخشی از مسئولان نظام متوجه بشوند که نمی‌توان با سیاست‌های گذشته ادامه داد. تنها واکنش بعد از اتفاقات 1401 تاکید بر ادامه سیاست های مربوط به حجاب بود. تمام نیروها را متحد کردند که از 26 فروردین وارد عمل شوند.
*ترکیه جامعه سالمی است؛ به این دلیل که هشتاد درصد در انتخابات شرکت کردند. به این دلیل که تمام مخالفان اردوغان در انتخابات شرکت کردند. این مخالفان نگفتند که این کار فایده‌ای ندارد.
*در انتخابات دور دوم آقای روحانی کارم را رها کردم و مرتب در شهرستانها سخنرانی کردم. باور کنید که من از ساعت هشت تا دو نیمه شب سخنرانی می‌کردم. من در فومن ساعت یک و نیم نصفه شب سخنرانی کردم. خیلی از افراد به من می‌گفتند که به چه امیدی باید رای داد؟! من همان زمان به این دوستان می‌گفتم که آلترناتیو دیگری وجود ندارد و همان زمان 24 میلیون به روحانی رأی دادند. این رأی یعنی اینکه به تغییرات باور داشتند.