یادداشت// ایران ریپورتس98// سردار سیروس سجادیان
کرونا در برابر انسان توانست حلقه ی گمشده ی دفاعیِ کره زمین باشد و به انسانهای مغرور بگوید به کجا چنین شتابان، و در واقع انسان طغیانگر را سرجایش نشاند!
ویروس کرونا به جهانیان گفت که ای انسانها، مواظب رفتارتان باشید، اینقدر مغرور نباشید، این همه ادعا داشتید اما نتوانستید جان خود و عزیزانتان را حفظ کنید و آخرالامر به درگاه خداوند بزرگ روی آوردید.
خوب میدانیم که انسان موجودی است که در طول فرهیختگی اجتماعی نیاز به مراودات و ارتباطات حضوری و دیده شدن دارد، اما شیوع این ویروس، مراودات و ارتباطات اجتماعی را مختل کرد و هر جا آمدند ارتباطی برقرار کنند منجر به از دست دادن جان انسانهای دیگری شد.
این مهمان ناخوانده ثابت کرد کسانی که از آزادیِ توام با هرج و مرج در جهان دم میزدند و مدعی ناظمِ نظم نوین جهانی بودند، چگونه خود بیشترین قربانی را داشته و در کنترل و انضباط بخشی به شیوع یک تروریسم بیولوژیکی ناموفق عمل کنند.
با حضور یک ویروس کوچک در جهان چگونه در این چند ماه، فرهنگ ِ مراودات و تعاملات اجتماعی تغییر و جمع های دوستانه و خانوادگی کوچک شدند و از همه مهمتر اینکه عزیزانی را از دست دادیم که نتوانستیم اندک مراسم یادبودی را برایشان برگزار کنیم ،* در این میان بودند افرادی که با سوابقی درخشان در حوزه های خدمت رسانی در سطح ملی اعم از دفاعی، پزشکی، علمی و اجتماعی، *غریبانه و شبانه با حضور تعداد اندکی از مدافعین سلامت سر به بالین خاک نهادند.
با شیوع کرونا در عرصه زندگی، *دلتنگی ها بیشتر، حضور فیزیکی در جامعه و جمع خانوادگی و استفاده از فضای حقیقی تا سرحدِ محرومیت محدود و جای خالی عزیزانمان را به فضای مجازی سپردیم* تا حدی که جرات دیدار با عزیزترین افراد خانواده یعنی پدر، مادر، فرزند، برادر، خواهر و دوستان را نداشتیم.
بر این باورم تنها چیزی که توانست جای ارتباط فیزیکی انسانها در حوزه های مختلف اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را پر کند *فضای مجازی بود، همین رسانه ای که موافق و مخالفینی دارد، چه خوب که قدر ارتباطات در فضای حقیقی را بدانیم و از آنها بخوبی و عاری از هرگونه خشونت و بی عدالتی استفاده کنیم.
پایان/