مدیران، خوشه چین اندیشه و خرد جمعی هستند و این، هم در آموزه های اسلامی و هم توسط جهان اندیشان به آن تاکید شده است.
ایران ریپورتس98// مدیران شهری یا مسئولان منتخب با توجه به شـان و جایگاهی که دربین شهروندان دارند و نظر به اینکه با انتخاب مستقیم یا غیر مستقیم از جانب شهروندان، می توانند با زمینه سازی مشارکت آنان و حضورشان در یک کالبد فیزیکی تعریف شده، به این سنت دیرینه جهانیان رنگ واقعیت ببخشند.
مشارکت شهروندان در امور مختلف، اصل مهمی در موفقیت هر مجموعه یا فردی محسوب می شود و به ثمر رساندن سیاست های ترسیم شده مرتبط با آن به تناسب بهره گیری و رعایت مولفه های این اصل، رابطه مستقیمی دارد.
اگر شما گفته هایی را در قالب یک نشست عمومی/ تخصصی یا یک پست اینستاگرامی یا هر بستر دیگری از این قبیل که صورت می پذیرد را در نظر بگیرید، از گفته های متفاوت، صدها نظر دریافت خواهید کرد که اگر در چارچوب عقلانیت و تدبیر به صورت گزیده از آن بهره گرفته شود، منتج به رویکرد و اقدامی اثرگذار و مطلوب تر می شود که این منوط به زمینه سازی و ایجاد بستر گفت و گو به جای گفت و گفت می باشد.
تالار شهر واژه ای معمول که ترجمه (City Hall) است که متناسب با معنی آن، مکانی است که اگر در آن شهروندان یک شهر حضور یابند و گفتمان شکل بگیرد؛ می تواند به عنوان یک عنصر هویتی متعلق به شهروندان مورد استفاده و توجه قرار گیرد.
امروزه از اهمیت نهادهای اجتماعی یا جامعه مدنی کمتر کسی بی اطلاع است و نقش آفرینی این نهاد ساختارمند شهروندی به اثبات رسیده که البته با نواقصی هم همراه است.
در زمینه تخصصی مدیریت شهری، در شهرهای مختلف ایران همچون تهران به مقوله گفتمان و جریان سازی در این حیطه توجه و اقدامی شایان صورت پذیرفته که مصداق آن را در خانه وارطان یا همان تالار گفتمان شهر می توان کنکاش کرد.
شیراز نیز شهری که از گذشته تاکنون محفل اندیشمندان و جریان های فکری متفاوت بوده و به نوعی گفت و گو و همزیستی مسالمت آمیز در آن نقشی پررنگ دارد و با توجه به موقعیتی که الان از نظر جنبه هایی چون فرهنگی، مذهبی، ترانزیتی، جمعیتی و … دارد، مورد توجه جدی است.
اگر مفهوم وارداتی دموکراسی به درستی معنی، تبیین و فرهنگ سازی شود و زیرساخت های ذهنی آن در چارچوبی مشخص تعریف شود به تغییر و مدیریت تغییر از جانب دستگاه های حاکمیتی و مدیریتی خواهد انجامید. این بدان معناست که انتخاب های شهروندان به یک روز خاص محدود نمی شود و این مهم به طول دوره تصمیم سازی و تصمیم گیری تعمیم پیدا می کند و منتخبان، خوشه چین اندیشه و خرد جمعی شهروندان خواهند شد.
شیراز نیازمند یک اتاق فکری با عنوان تالار گفتمان شهر در یک مکان مناسب است که شهروندان را در مسیر گفتگو و تعامل در مدیریت شهری دخیل کنیم.
سعید زحمتکشان
پایان/