وقتی که یکی از بزرگترین بردهداران ایالت مستعمره نشین ویرجینیا یعنی توماس جفرسون با تأسی از اندیشه های لاک در سال 1776م. و بر تارک اجساد میلیونها سرخپوست و نسلکشی بومیان توسط مهاجران اروپایی، اعلامیه استقلال امریکا را بدون توجه به حق و حقوق بخش سیاهپوست جامعه امریکا و با اصالت بخشیدن به بردگی و تبعیض نژادی سیاهان و با جمله متناقض «ما این حقایق را بدیهی میدانیم که همهی انسانها برابر آفریده شدهاند و آفریدگارشان حقوق سلبناشدنی معینی به آنها اعطا کردهاست، که حق زندگی، آزادی، و جستجوی خوشبختی از جملهی آنهاست.» نوشت، هیچکس فکرش را نمیکرد که محرومیت سیاهان از حقوق مدنی در جامعهای که داعیهدار پرچمداری مدنیت و حقوق بشر است، تا به امروز هم ادامه داشته باشد و حتی به بردهداری مدرن صنعتی و تبعیض نژادی و تضییع حقوق بشر در سراسر جهان منتهی شود.
ایران ریپورتس98// دوگانگی رفتاری دولتمردان امریکایی در مواجه با قوانین و مبانی حقوقی جامعه انسانی چه در درون و مربوط به خود مردم امریکا و چه در بیرون و به واسطه سلطهجویی و تمامیت خواهی متأثر از نظام کاپیتالیستی این کشور و تمایل به کدخدایی دهکدهی جهانی، امروز با گسترش رسانه و ارتقاء آگاهیهای عمومی جوامع جهانی بر کسی پوشیده نیست و این موضوع تا اندازه زیادی ابهت پوشالی و دروغ بزرگ امریکایی را با چالشهای جدی روبرو کرده است.
تهاجم نظامی به کشورهای مختلف، حمایت و مدیریت کودتاهای سیاه و طراحی شده بر علیه دولتهای مردمی در نقاط مختلف جهان ازجمله دومینیکن (آوریل ۱۹۱۶)، روسیه (1918)، یونان (۱۹۴۹)،سوریه (۱۹۴۹)، کوبا (۱۹۵۲)، ایران (۱۹۵۳)، آلبانی (1953)، گواتمالا (۱۹۵۴)، تایلند(1957)، لائوس(1958)، اندونزی (۱۹۶۸)، شیلی (۱۹۷۳)، اروگوئه(1973)، چاد (1982)، السالوادور(1990) و …، جنگافروزیهای نیابتی از طریق فروش و اهداء اسلحه به حکومتهای دیکتاتوری برای غلبه بر جنبشهای مردمی و تحولخواه، با روتوش راهاندازی اندیشکده و مراکز دفاع از حقوق بشری و بیانات اعلامی مدیران ارشد این کشور در حمایتهای مقطعی از برخی نارضایتیهای اجتماعی و متعاقب آن ورود به فاز نرم جنگهای نیابتی و شیوع انقلابهای مخملی در کشورهایی مانند گرجستان(2003)، اوکراین(2005)، ازبکستان(2005)، قرقیزستان(2005) و نیز هندوراس(2009) و مصر(2013) هم حتی نتوانست هژمونی امریکای قدرتمند و دروغ بزرگ هالیوودی-امریکایی را در عرصه جهانی گسترش دهد.
خروج این کشور از معاهدات بینالمللی که البته این معاهدات و نهادهای جهانی را ابزار پیشبرد اهداف خود میداند و اگر هم مقاومتی باشد، رها کردن این مجامع بین المللی در اولویت سیاستهای ایالات متحده قرار دارد، بیش از پیش هژمونی دهکده جهانی و کدخدایی این کشور را تضعیف و باورپذیری آن را با مشکل روبرو کرده است. نقض توافقنامههای بینالمللی مثل تیپیتی، نفتا، پیمان مهاجرتی سازمان ملل متحد، برنامه جامع اقدام مشترک در کنار خروج امریکا از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، خروج از یونسکو(بخش علمی-فرهنگی و تربیتی سازمان ملل متحد) و … بیش از پیش امریکا را در موضع انفعال و یارگیری جهانی قرار داده و چهره خشن و ضد حقوق بشری این کشور را آشکار نموده است.
کشتار مردم بیدفاع در جنگهای مستقیم و نیابتی در کشورهایی مثل ویتنام، تیمور شرقی، کامبوج، ژاپن، عراق و افغانستان با داعیه داری ایالات متحده در حمایت از حقوق بشر، منافات دارد. فجایع انسانی که توسط دیکتاتورهای وقت در کشورهای مختلف با چراغ سبز امریکا و حمایت این کشور صورت میگیرد، اشغال کشورهای مختلف به بهانه تأمین امنیت و نظم نوین جهانی و گسترش دموکراسی به سبک غربی، از ایالات متحده چهرهای جهانی اما منفور ساخته است.
اینکه بزرگترین بنگاههای سخنپراکنی و رسانههای بزرگ دنیا در جهت سیاستهای ایالات متحده گام بر میدارند و افکار عمومی را از واقعیت ماجرای امریکا دور نگاه میدارند، با گسترش رسانههای مستقل و عمومیتیافتن دیپلماسی فرهنگی در سطح ملل جهان، نخ نما شده و دروغ بزرگ امریکایی را در نمای درشت خود عیان نموده است.
اما از این طرف هم ضعف رسانههای حقبین و حق طلب در نمایش چهره واقعی امریکایی و عریان نشان دادن خیانتهای ضد بشری و سیاستهای ضد حقوق شهروندی و طبقهبندی ملل جهان به درجه یک و دو و سه، جای شکوه و گلایه دارد و لازم است که در این زمینه و بر مبنای این فرضیه آشکار و واقع شده، برنامهریزیهای مدون، ساختارهای تشکیلاتی منظم، طرحهای پژوهشی مبسوط، تأسیس رشتههای دانشگاهی مرتبط و راهاندازی اتاقهای فکر ائم از اندیشکده، پژوهشکده و … و حتی ورود رسانههای پرمخاطبی مانند سینما به این عرصه را در اولویت سیاستگذاریهای دیپلماسی عمومی و فرهنگی گذاشته و با ارتباط گیری مستقیم با تودههای مردمی در سراسر جهان، افکار عمومی جهانی را بیش از پیش نسبت به این مسأله روشن نمود.
*دکتر مجتبی اشرافی؛ استاد دانشگاه، مدیر اندیشکده مطالعات راهبردی کریمه(سلام الله علیها)