نقدی به نحوه اجرای یک مراسم دینی در شیراز
چند روز پیش از سوی تولیت معظم آستان مقدس حمزه بن موسی(ع) شیراز،مجلسی باشکوه و در خور شان و مقام والای امامزاده لازم التکریم حضرت علی بن حمزه بن موسی (ع ) در صحن و سرای نورانی و متبرک این مجاهد الی الله و عارف کامل و مدفون در شیراز برگزار شد.جمعیت مشتاقان به زیارت حضرتش و علاقه مندان به خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام از هر قشر و گروهی از جای، جای شیراز سومین حرم اهل بیت علیهم السلام امده بودند تا به ساحت ارزشمند این چهره نامدار تشیع و شخصیت ممتاز خاندان امام موسی کاظم (ع) عرض ادب و ارادتی بنمایند.
محفل و مجلسی معنوی که چهره های نامداری از روحانیت شیراز و فارس از جمله جناب آیت الله دکتر دژکام نماینده محترم ولی معظم فقیه و امام جمعه معزز شیراز و….نیز حضور داشته و زینت بخش اینچنین مجلس که در جهت تعظیم شعائر الهی برگزار شد،بودند.
در این مراسم معاون فرهنگی سازمان اوقاف کشور بعنوان سخنران اصلی آیین بزرگداشت و سالروز شهادت علی بن حمزه(ع) بود و مداحان محلی در این برنامه که عنوان آیین بزرگداشت و سالروز شهادت حضرت علی بن حمزه (ع)بود به مداحی پرداختند اما دریغا وافسوس که در چنین برنامه مهم،اینچنین جمعیت کثیری از دلدادگان و شیفتگان نواده عزیز باب الحوائج حضرت آقا موسی بن جعفر (ع) از فیض شناخت و اطلاع از شخصیت بزرگمرد و امیری سترگ همچون علی بن حمزه(ع) محروم ماندند.
ضمن قدردانی از تولیت محترم و مدعوین مراسم،وعاظ و مداحان و قاری خوش صوت و صدای قران و عموم برنامه ریزان و دست اندرکاران این مجلس باشکوه باید بعنوان یک شهروند مطالبه گر و روزنامه نگار منتقد معاصر عرض نمایم چرا باید سخنرانان و مداحان این مراسم که برای احیای یاد و نام بردن از شخصیتی ارزشمند همچون آقا علی بن حمزه(ع) دعوت شده بودند، چند کلامی در اوصاف و سجایای این بزرگ و بزرگ زاده در اسلام و تشیع سخن نگفته و نگویند؟!
هرچند که جلسه در ایام محرم و در روزهای حزن و اندوه شهادت جانسوز حضرت سید الشهدا (ع)برگزار شد و سخنران ویژه مراسم که دعوت شده از تهران بود و مداح مطرح شهرمان در رثا و منقبت مولایمان حسین(ع) به صحبت و مداحی پرداختند اما باید با اندکی مطالعه،چند کلامی هم که شده درباره معرفی و ذکر خوبیها و نکات مثبت از زندگانی این امامزاده صحیح السند و شریف النسب میگفتند زیرا ان شب بنام آقا علی بن حمزه (ع) بود و شب یاد کردن از او و گفتن درباره او بود،حال آنکه بسیاری از مردم حاضر در این مجلس بی آنکه بدانند علی بن حمزه(ع) که بوده و چه کرده و سرانجامش چه شده است،مجلس بزرگداشتش را بی آنکه شناختی از او بیابند ترک گفته و رفتند!
بنابراین باید سعی شود اگر قرار است در شیراز چنین مراسم و چنین برنامه هایی هزینه ای از سوی حرمین مطهر انجام شود یا وقت مردم در جهت شرکت در چنین مراسم پرفیض و معنوی گرفته و صرف حضور در اینگونه محافل نورانی و معنوی گردد لا اقل نسل جوان حاضر در چنین جلسات بزرگداشت اولیای دین از زندگانی و زمانه انان مختصری اطلاع پیدا میکردند.
آن شب بزرگداشت امامزاده علی بن حمزه(ع)باید حداقل مختصری از زندگانی و شجره خاندان و شجاعت و رزم حضرت علی بن حمزه (ع) و کرامات وی به مردم گفته میشد که متاسفانه گفته نشد.
مردم شیراز باید علاوه بر شناخت مختصر واجمالی از امامزاده علی بن حمزه(ع) بامشاهیر مدفون در شیراز دارالعلم و دارالاولیا و بزرگان و مفاخر آرمیده در حرم مطهر و منورش آشنا میشدندوچنین مشاهیر، بهتر و بیشتر از هر زمان دیگری به عموم معرفی گردند و شناخت عمومی بویژه پیروان مذهب شیعی از این عزیزان افزون و افزون تر از قبل گردد.
همچنین کاش به جای چاپ پوسترهای غیر ضرور کوچک و بزرگ مراسم بزرگداشت حضرت علی بن حمزه (ع) که در تیراژ نسبتا مناسب در ادارات و…شد،مختصری از زندگانی و اوصاف آن حضرت در اوراقی ساده و محدود چاپ و در بین صفوف متراکم مردم دلداده حضرت علی بن حمزه (ع)و مجاورین و زائرین حضرتش توزیع میگردید تا اندکی علم و دانش و معلومات عمومی مردم از شخصیتی که برای احترامش به حرم مطهرش دعوت شده و حضور داشتند افزوده میشد.
امید انکه با بررسی همه ابعاد مختلف برپایی همایشها و مراسم دینی در شیراز،توجهی هم به اصل و محتوا و موضوع اصلی برگزاری چنین جلسات و همایشها و مراسم داشته باشیم.
** سيد محی الدین حسینی ارسنجانی ؛ روزنامه نگار