طولانی شدن انتخاب شهردار از سوی شورای شهر، انگار فقط مختص کلان شهرها و مراکز استان مانند شیراز نیست و آباده نیز پیرو همین قاعده است! قرار بود دیروز و در جلسه‌ای که به‌صورت مستقیم پخش میشود، تکلیف صندلی شهرداری آباده معین گردد.
به گزارش ایران ریپورتس، «حمید شهبازی» که شهردار منطقه ده اصفهان است و در بازار داغ تغییرات شهرداران، ابتدا از شورای اسلامی مرودشت سر درآورده بود و قرار بود سکان شهرداری آن‌جا را در دست بگیرد، ناگهان گزینه‌ی قطعی اعضای شورای شهر آباده شد و حسین دانشور رئیس شورای اسلامی شهر آباده روز یکشنبه، 29 شهریور را تاریخ تعیین سرنوشت شهردار آباده اعلام کرد و از رسانه‌ها خواست برای پوشش کامل خبری آن جلسه حاضر شوند. اما در لحظات آخر، این جلسه لغو شد و طبق گفته‌ی دانشور، به‌دلیل بروز برخی مشکلات برای شهبازی، وی قادر به شرکت در جلسه نشد!
هر چند خود شهبازی در گفت‌وگو با خبرنگار آباده‌نما اذعان کرد که: مشکلات به وجود آمده از سوی شورای شهر، عامل لغو جلسه بوده و قرار است به روزی دیگر موکول شود. گرچه با حرف و حدیث‌های پیش‌آمده دیگر بعید است وی بتواند از فیلترهای موجود بگذرد.
«حسین حاتمی» شهردار سابق ابرکوه و نیروی اداره کل راه و شهرسازی استان یزد، گزینه‌ی دیگری است که با داشتن رزومه و عمل‌کردی قابل دفاع، نتوانسته نظر شورا نشینان را به خود جلب کند و ظاهراً استفاده از ظرفیت شهر همسایه که روزی جزئی از خاک شهرستان محسوب می‌شده و احتمال ایجاد جو منفی در افکار عمومی شهروندان، دلیل این عدم‌اقبال بوده است!
این در حالی‌است که اعضای شورا براساس وعده‌های زمان انتخابات و صحبت‌های نخستین روزهای کارشان که کورسویی از امید در آن دیده می‌شد، بنا بر استفاده از ظرفیت‌های بومی را داشتند. مطرح شدن گزینه‌های جوانی مانند: «نواب محمدپور» سرپرست فعلی شهرداری که سال‌هاست شهر و مدیریت آن را می‌شناسد و یا «سید رسول احمدی» که عضو علی‌البدل شورای ششم و از نخبگان علمی و متعهد شهر است، به این امید شدت بخشید ولی دیری نپایید که به دلایلی مانند: نداشتن تجربه‌ی کافی، عدم سوابق اجرایی و کار دولتی از لیست خط خوردند.
بالاخره نوبت به برخی خواص(!) و پدرخوانده‌های سیاسی شهر که در گذشته، حال و آینده، تنها به «حلقه‌ی بسته و محدود تعریف شده‌ای» تعلق خاطر دارند و در مواقع انتخاب یا انتصاب مسئول در شهرستان، صرفاً به این لیست بسنده می‌کنند و به شهادتِ وضع موجود، در طول عمرشان حاضر به بازی دادن جوانان نبوده و نیستند، شد. آن‌ها هم باز نام گزینه‌هایی مانند «محمد مهدی نیکو» را مطرح کردند که نداشتن سوابق دولتی برای وی نیز مثل همیشه دست و پا گیر شده و شورا از او صرف نظر کرده است.
حال با این اوضاع و شرایط، شاید باز هم جوان‌های آباده سهمی در مدیریت شهرشان نداشته باشند و هم‌چنان کسی به فکر این درد بی‌درمان نباشد و حیات خلوت آباده به جای «آرمان‌شهر» شدن، «آرام‌شهر» مطلوب مدیران و مسئولان غیربومی بماند! اما شورای ششم شهر آباده می‌تواند برخلاف سَلَف خود و به اندازه‌ی سهمی که دارد، علاوه بر پاک‌دستی و امانت‌داری، نویدبخش پرداختن به مهمترین مساله یعنی کادرسازی از نیروهای متعهد و متخصص بومی در آباده باشد که شاید این رویکرد با همراهی و نگاه‌های دولت جدید، زمینه‌ی حضور و ظهور سایر ظرفیت‌های مغفول را نیز فراهم سازد.
باید هم‌چنان منتظر ماند و قضاوت درخصوص عملکرد شورای شهر آباده را به بعد از پایان این ماراتن نفس‌گیر موکول کرد و همان‌گونه که در مطلب “آزمونی مهم برای شورای شهر آباده” بیان شد، سهم‌خواهی، تعارض منافع، وام‌دار جریانات سیاسی و صاحبان قدرت و ثروت شدن و عدم توجه به ظرفیت‌های بومی و کادرسازی، بزنگاه‌های حساسی است که آباده‌نما امیدوار است شورای ششم با سربلندی از آن بیرون آید. به شرط آن‌که شورا در دام «خاله‌خرس‌هایی که مُسبب وضع موجود در آباده هستند» و به‌جای پاسخ به سوءمدیریت‌هایشان قیافه‌ی حق به جانب گرفته‌اند، نیافتد.
انتهای پیام/