آزادگان یک سرمایه عظیم اجتماعی و فرهنگی برای کشور ما هستند که متاسفانه هرگز نتوانسته ایم چنان که باید و شاید قدردان ایثارگری ها و رشادت های این عزیزان باشیم. کسانی که بهترین دوران زندگی خود را در چنگال دژخیمان بعثی گذراندند و با وجود شکنجه ها و آزار و اذیت های جسمی و روحی فراوان هرگز دست از اعتقاد و راه روشن خود برنداشتند و دشمن را در خاک خود اسیر صلابت و ایمان خود کردند.
وی از شخصیت سید آزادگان حاج آقا ابوترابی گفت: شخصیت حاج آقا ابوترابی همانند شخصیت حاج قاسم سلیمانی که محور مقاومت را زنده نگه داشت او نیز یک مکتب و یک الگو برای اسرا بود و همه ما اسرا مدیون ایشان هستیم.
وی در مورد تحولات جنگ و رسیدن خبرهای آن زمان به دست اسرا اظهار کرد: از رفتار عراقی ها، و اسرایی که جدیداً به ما ملحق می شدند متوجه می شدیم که در جبهه ها چه میگذرد.
این یادگار دوران دفاع مقدس افزود: عزاداری در زندان های عراق یک جرم محسوب میشد و بابت عزاداری هایی که با گذاشتن چندین مامور که عراقی متوجه عزاداری ما نشوند ما را شکنجه می کردند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا جنابعالی فکر این را می کردید که روزی آزاد شوید و به خاک ایران برگردید افزود: در دوران اسارت هیچ وقت برای بازگشت به ایران ناامید نبودیم و روزشمار می کردیم زیرا توکل و اراده به خداوند و شهداء داشتیم و همین امر باعث شده بود تا امید همیشه در دل هایمان زنده باشد و بالاخره آزاد شدیم.
او ادامه داد: در دوران اسارت افرادی که دارای سطح و سواد بالایی همچون دکتر، طلبه، پاسدار بودند کم نبودند و دیگران را تدریس می کردند و به آنان آموزش می دادند.
وی اذعان کرد: سواد چندانی نداشتم ولی در حد توان جزوات دعا و زیارت عاشورا را در کاغذهایی که جمع آوری کرده بودیم به صورت دستی می نوشتیم و در بین اسرا توزیع می کردیم.
این یادگار دفاع مقدس اظهار کرد: شیرین ترین دوران اسارت زمانی بود که خبر آزادی اسرا را به ما دادند و همچنین زمانی که آزادسازی سرزمین هایمان از چنگال دشمن به دست نیروهای اسلام همانند خرمشهر رقم می خورد می باشد.
صفری افزود: تلخ ترین دوران زمانی بود که به میهن عزیز اسلامی برگشته بودیم و مادران و پدران رزمندگان به زیارتمان می آمدند و از عزیز خود سوال می گرفتند و جوابی برای گفتن نداشتیم خیلی جانسوز و سخت و ناراحت کننده بود.
او به زیارت اسرا به عتبات و عالیات اشاره کرد و گفت: از آنجایی که هیچ کدام از اسرا تمایلی به تبلیغات منفی علیه نظام نداشتند از زدن عکس صدام به بدنه اتوبوس ها امتناع کردیم و نگذاشتیم عکس صدام را بزنند.
وی افزود: با وجود این همه فشار هایی که دشمن از لحاظ روحی و روانی بر ما وارد کرد نتوانست خدشه ای را به ما وارد کند و با تاسی از حضرت زینب(س) درس ایثار، از خودگذشتگی را آموختیم.
وی در مورد نحوه اسارت خود تصریح کرد: در آذرماه سال ۱۳۶۰ در منطقه شیاکوه در حالی که سپاه و ارتش زیر آتش دشمن تا بن دندان مسلح بود، آنها را به عقب راندیم، و حوالی ساعت ۴ صبح بود که مجروح شدم، و شهیدان علی نعیمی، سید حسین هاشمی و شهید کرمی و ابراهیمی نیز از منطقه لامرد با ما بودند که به درجه رفیع شهادت نائل شدند.
خبرنگار/ محمود صابری زاده
