نمایندگان پاسخنگو! با خودتان و وجدان­تان چند چندید؟

یادداشت// ایران ریپورتس98// فرزانه غلامی

در این چهار سال به فراخور سوژه‌­هایی که اقتصاد پرتلاطم کشور پیش روی ما خبرنگارهای حوزه گذاشت، گاهی ناگزیر به تماس با نمایندگان عضو کمیسیون­های برنامه، بودجه و محاسبات، عمران، کشاورزی، صنایع و معادن و اقتصادی شدم اما حداقل پاسخ را گرفتم. می­‌گویم “ناگزیر” شدم چون حقیقتاً چاره‌­ای جز تماس با نمایندگان مردم برای پاسخ­گویی به مطالبات “ولی نعمتان­شان” نداشتم ولی دریغ از پاسخ­گویی به موقع و تأثیرگذار.

صرف­نظر از برخی نمایندگان که اصولاً و به دلیل منافع شخصی و حزبی رسانه­ای­تر هستند و رابطه خوبی با جامعه خبری دارند، زمان­هایی که نمایندگان صرف سرکشی به حوزه‌­های انتخابیه و حضور در دفتر برای ملاقات­های مردمی و یا جلسات تخصصی کمیسیون­ها دارند و به جز ایام نزدیک به انتخابات که نمایندگان خطوط تماس­شان باز است، معتقدم مجلس فعلی حداقل  در حوزه اقتصاد، مجلسی “پاسخ­نگو” است و گل سر سبد نمایندگان پاسخ­نگو را اعضای کمیسیون اقتصادی و برنامه، بودجه و محاسبات می‌­دانم؛ کمیسیون­هایی که مستقیماً با معیشت مردم گره خورده‌ند.

انتخابات مجلس سال ۹۴ با تبلیغات وسیع رسانه‌­ای و گروه‌­بندی و لیست‌سازی‌­های متعدد، جمعیت زیادی از مردم را به پای صندوق رأی کشاند و توقعات عمومی و رسانه­ای را از مجلس دهم بالا برد اما انصافاً اعضای کمیسیون اقتصادی و برای نمونه رئیس این کمیسیون که دست بر قضا خود از جنس رسانه و مدیر مسؤول یکی از روزنامه‌­های پرمخاطب کشور است به عملکرد خود در پاسخ­گویی به موقع به خبرنگاران چه نمره‌ای می­دهد؟ آیا غیر از این است که یا تلفن همراهش را پاسخ نمی­‌دهد یا مسؤول دفترش دست به سرمان می‌­کند؟

رئیس کل اسبق بانک مرکزی به عنوان عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات، نمونه دیگر پاسخ­نگوهاست، یا آن آقایی که نماینده ادوار و باتجربه مجلس در کمیسیون برنامه و بودجه است، تنها به صورت گزینشی با برخی رسانه‌­ها گفت‌­و­گو می­‌کند و نصیب اغلب خبرنگاران اقتصادی از تماس­های متعدد با این بزرگواران، یا “در دسترس نبودن مخاطب” و یا جملات کلیشه‌­ای از قبیل ” در جلسه هستند” بوده و هست.

آقایان و خانم­های نماینده و به خصوص اعضای کمیسیون­های اقتصادی! شما به اندازه من می­‌دانید که در این چهار سال کشور بحران‌­های عظیم و مخرب اقتصادی از قبلی نوسانات شدید ارزی، افت شدید ارزش پول ملی و آب رفتن سرمایه­های خرد مردم، افزایش شدید شکاف طبقاتی، فاصله گرفتن روزافزون دستمزد از درآمد و فشارهای معیشتی بی‌­سابقه که به اذعان برخی به مراتب بیش از دوران جنگ مردم و اقتصاد را مچاله کرده، بر باد رفتن برجام، تشدید تحریم­های اقتصادی از سوی آمریکا و همفکرانش، سهمیه­‌بندی بنزین و آن تبعات غم انگیزش، سقوط هواپیما و… را پشت سر گذاشته و بدون اغراق هر روز در فشار معیشتی و روانی بوده‌­اند و با آمدن این ویروس چینی در ادامه راه پر از سختی این سالها، چشم­شان و گوش‌شان به رفتار و پاسخ­گویی شماست و ما خبرنگاران هم واسطه شما و مردمیم و سفیران امید و روزهای روشن. پس لطفاً تلفن همراه­تان را وقتی امکان پاسخ­گویی دارید، پاسخ دهید.  

 خانم­ها و آقایان نماینده! چه آنها که روی صندلی­های سبز مجلس در دوره یازدهم جایی ندارید و چه آن­ها که برای بار چندم به اعتماد مردم، پارلمان‌نشین شده‌­اید، اعتراف می‌­کنیم که ما اهالی رسانه سخت جان بودیم و هستیم هر چند گمان­مان بر این سخت جانی و تحمل این روزهای سخت معیشتی نبود، و اعتراف می‌­کنیم به اینکه گاهی نقدی تندتر و یا کندتر از آن چه باید، نوشتیم اما انصافاً شما کجای کارید و با خودتان و وجدان­تان چند چندید؟!

آقایان و خانم­های مجلسی! ما این چهار سال را با بحران و حس ناامنی اقتصادی و معیشتی سر کردیم، شما چه نمره‌­ای به خودتان در پاسخ­گویی به موقع به خبرنگاران و در وهله بعد به مطالبات مردم می‌­دهید؟! تعارف را کنار بگذارید. ما هم از جنس خودتان هستیم…

پایان/

Leave a Reply

Your email address will not be published.