باید دید کاربرای شهدا ویادگاران دفاع مقدس چه سود وصرفه ای برای کسانی دارد که صاحب قدرت اند.پس از سالهای پایانی جنگ فکرساخت وبهره برداری از موزه های دفاع مقدس درسراسر کشوردرذهن ها بوجودآمد. موزه ها می توانند پیام رسان خوبی باشند چراکه با انتقال صحیح تاریخ پیامی ارزشمند را به نسل های آینده می رسانند. گاهی عده ای با یک برنامه ازپیش تعیین شده موزه ها وآثار به یادگارمانده از گذشته را ویران می کنند وگاهی عده ای مانع ساخت وبهره برداری از موزه ها می شوند. درهر دوروش این عده مانع پیام رسانی تاریخی می شوند وشاید می خواهند تاریخ را آنطورکه به مصلحت خودشان می دانند بنویسندومنتشر کنند.
ایران ریپورتس98// باید دید تاریخ نویسان ازکدام دسته گروهای اجتماعی هستند که اگر از صف ناب مردم نباشند تاریخ نویسی شان چندان معتبر نیست .
بعضی چنان تعاریفی از گذشته ارایه می دهند که اصولا به تاریخ وقدمت آن قوم شک می شودوگاهی بیرون از مرزهای ملی چنان آثار وتعاریفی از ملیت آن قوم دریافت می کنید که باورتان نمی شود این مستندات واقعی است واگر واقعی است آنجا چه می کند.
درواقع بعضی با ربودن آثار تاریخی فرهنگی یک ملت برای خود درآنسوی دنیا دکانی درست می کنندبنام موزه واز سراسر جهان خصوصا همان ملیت با اصالت ، بازدید کننده دعوت می کنند وبا تعاریف ارایه شده صاحب ثروت می شوند.
موزه داری یک صنعت است ، صنعتی صاحب ثروت که باید دیدچرا دربعضی ممالک با ایجاد آن مخالفت می شود وچرا آثار ناب همان ملت درکشوری دیگر تولید ثروت می کند؟ موزه داری را بعد از صنعتی بودن وصاحب ثروت بودن می توان در بعد فرهنگی مورد ارزیابی قرار دارد چراکه برای ایجاد موزه باید صاحب ثروت وصاحب قدرت بود، از این روست که ما نمی توانیم موزه درست وحسابی داشته باشیم ویا اصولا موزه داری کنیم .
چند روز پیش دوباره اداره کل حفظ آثار ونشر ارزش های دفاع مقدس استان فارس روی آنتن رفت. موضوع همان تراژدی قدیمی است . نبود اعتبارات که باعث شده موزه دفاع مقدس شیراز پس از گذشت چند دهه به سرانجام نرسد. مدیرکل این اداره درمحضر منتخبان یازدهم مجلس ابراز گلایه کرده بود که برای انجام امور اجرایی این موزه دچار مشکلات اعتباری است واین اداره کل باید ردیف بودجه ای داشته باشد. جای تعجب وتاسف است که یک اداره کل دراستان فارس برای امور جاری خود ردیف بودجه دولتی ندارد. درواقع یا نامگذاری اداره کل اشتباه بوده ویا توان نمایندگان مجلس درده دوره گذشته ، مدیران ارشد استانی ،مدیران شهری وعلی الخصوص مدیران کل این اداره با ضعف شدید همراه بوده است.
آنچه مسلم است اقدام به ساخت موزه دفاع مقدس درشیراز مرکز فارس ، اقدامی پیشتازانه بوده است. یعنی برای اقدام گوی سبقت را از سایر استانها ربوده ایم اما دراین زمینه هم مانند بسیاری امور از همه عقب تریم. درخاطرات خودمان داریم که برای ساخت این موزه یک میدان بزرگ اقتصادی تجاری جابجا شد وباید دید چه کسانی از این جابجایی صاحب منفعت شدند وچه کسانی متضرر،چراکه برابر نقشه های ارایه شده درآن زمان قرار بود با رفتن میدان میوه وتره بار، حول وحواشی میدان هم تملک شود وباقی قضایا ، اما این اتفاق تاکنون نیفتاده و موضوع مهمی که سرهنگ کوشکی مدیر کل این اداره به آن اشاره داشته همین موضوع عدم تملک هاست که علی القاعده باید توسط شهرداری شیراز انجام میشده است. حالا باید دید شهرداری از آن زمان تا کنون اعتبار کافی برای تملک اراضی ویا واحدهای صنفی منطقه داشته است یا خیر؟ اینجا نقش سازمان بازرسی بیش از پیش پر رنگ می شود تا به موضوع ورود کند و بسنجد شهرداری دراین زمینه کوتاهی کرده است یا خیر؟
از قرار معلوم ساخت موزه می تواند در بحث صنعت گردشگری تاثیرات بسزایی داشته باشد و اگر عاقلانه به موضع نگاه کنیم ساخت این موزه وتاکید برداشته های تاریخی ، فرهنگی وارزشی می تواند برای استان وکشور درآمدزایی کند وچه کسی پیدا می شود از درآمدزایی گریزان باشد ؟ از قرار سهم هر دستگاه از قبل مشارکت درپروژه هم باید مشخص باشد تا درزمان بهره برداری از انتفای لازم برخوردار شوند .
نقطه سر خط – آنچه معلوم ومشخص است خیلی ها در سخنرانی ها ویادواره های یک روزه ژست های ارزشی گرفتند ورفتند واز این به بعد هم خواهد گرفت وخواهند آمداما ساخت این موزه همچنان با کلمه« نه مانوس» است.
متاسفانه سمت وسوی پیگیری های رسانه ای نیزدرتمامی زمینه های توسعه استان فارس ضعیف وقابل نقد است. اقتصاد بزرگترین چالش را فراروی فعالیت های ناب رسانه ای ایجاد کرده است چراکه حرفه ای ها در روزمره گی ها و تامین معاش خانواده گرفتار شدند وغیر حرفه ای ها با کمک های معلوم ،میدان را برای نمایش ومعرفی چهره ها باز دیده اند. درواقع این سیاست است که جریان های رسانه ای را با تامین نیازهای مالی مهندسی وهدایت می کند. ازاین روست که پرونده توسعه استان با یک وجب خاک روی طاقچه باقی مانده و فراموش شده است. اینک باید دید منتخبان یازدهم مجلس با این حجم از مطالبات دراکثر بخش ها چگونه قادر خواهند بود موارد را اولویت بندی ودر سطوح کلان رسیدگی کنند.
درخاتمه باید اوج توجهات فرهنگی را درمیزان رسیدگی به مطالبات موزه دفاع مقدس جستجو کرد.چراکه تاریخ دفاع مقدس را باید از مرجع آن دریافت کرد نه شعارهای انتخاباتی. شایداگرتنها دریک جهت وآن تمرکز برساخت وراه اندازی و افزودن محتوادراین نقطه همت کرده بودیم تا کنون به نتیجه مطلوب نیزرسیده بودیم اما انگار چندان متمرکز هم عمل نکردیم.
فرزادوثوقی – روزنامه نگار
پایان/